Prototip Oluşturma Modeli, içinde bir paradigma çıktısının (veya nihai bir sistem veya ürünün erken bir yaklaşımının) oluşturulduğu, test edildiği ve ardından yeniden çalışıldığı bir Sistem Geliştirme Metodolojisidir (SDM). Tüm sistemi veya ürünü geliştirmeye yardımcı olmak için uygun bir paradigma elde edilene kadar yapılır. Bu model, tüm ayrıntıların veya gereksinimlerin önceden iyi bilinmediği durumlarda en iyi şekilde çalışır. Çoğunlukla yinelemeli bir şekilde çalışan bir deneme yanılma sürecidir.
Prototip Oluşturma Modeli içinde birçok adım vardır:
1. Sistem çıktısının yeni sistem gereksinimleri veya beklentileri, olabildiğince ayrıntılı olarak ana hatlarıyla belirtilmiştir. Bu, geçerli sistemin tüm segmentlerini veya paydaşlarını temsil eden çeşitli kullanıcılarla görüşmeyi gerektirir.
2. Yeni sistem için bir ön yerleşim spesifikasyonu oluşturulur.
3. Yeni sistemin ilk çıktı modeli, ön düzenlerden yapılır. Bu genellikle, gerekli olan istenen çıktıya geçici olarak yaklaşık bir değer veren küçültülmüş bir sistemdir.
4. Kullanıcılar, birincil çıktıyı, güçlü ve zayıf yönlerini, sonraki adımlarda yapılması gerekenleri ve atılması gerekenleri not ederek kontrol ederler. Geliştirici, tüm paydaşların görüşlerini toplar ve inceler. 5. Birinci paradigma değiştirilir, kullanıcılar tarafından sağlanan yorumlarla desteklenir ve yeni sistemin ikinci bir çıktısı olarak şekillendirilir.
6. İkinci çıktı, birincil çıktıyla aynı şekilde değerlendirilir.
7. Kullanıcılar çıktıdan memnun olana kadar bu adımlar ısrarla tekrar edilir.
8. Nihai sistem bu nedenle inşa edilir ve nihai çıktı tarafından desteklenir. Nihai sistem tamamen değerlendirilir ve test edilir. Rutin bakım, büyük ölçekli arızaları tahmin etmek ve süreyi kısaltmak için sorunsuz bir şekilde yönetilir.
