Güven, liderlikle bağlantılı anahtar özellik gibi görünüyor. Bir lider, takipçileri ona güvenmiyorsa liderlik edemez. Bir lider, çalışanların/takipçilerinin sorunlarını keşfeder ve bunları çözmeye çalışır, ancak liderlerin sorunları çözmek için gereken bilgi ve zekayı geri alıp almayacağını belirleyen şey, takipçilerinin ona duyduğu güvendir. Güven, başkalarının fırsatçı bir şekilde (sözler, eylemler veya nihai sonuçlar yoluyla) performans göstermeyeceğine dair iyimser bir inanç olarak tanımlanabilir.
Beslenecek güven için uygun bir atmosfer gereklidir. Bu sorumluluk bir organizasyonda lidere aittir. Çalışanlar, onlarda ideal/mükemmel karakteri gördüklerinde liderlere mutlak güven göstereceklerdir.
Liderler, örgüt çalışanlarının güvenini geliştirmede ve sürdürmede çok önemli bir rol oynamaktadır .
Güvenilirlik, empati ve bireysel/kişisel hedeflerin gerçekleştirilmesi, liderlerin çalışanların/takipçilerin güvenini kazanmasına yardımcı olur. Çalışanlar bir lidere güven duyduklarında, çıkarlarına ve haklarına zarar verilmeyeceğinden emin olarak liderin eylemlerine maruz kalmaya hazırdırlar.
Güvenin birincil yönleri şunlardır:
Lider, takipçilerini bilgilendirmeli, adil ve tarafsız olmalı, duygularını paylaşmalı, dürüst olmalı, takipçilerinin kararlarını sürekli yönlendirmelerine izin vermeli, sözlerini yerine getirmeli ve takipçilerinin saygısını kazanmalıdır. Bütün bunlar liderler üzerinde güven inşa etmeye katkıda bulunacaktır.
Güven merkezli bir liderlik, çalışanların kendilerini güvende, kendinden emin ve kilitlenmiş hissettikleri güvenilir bir ortam geliştirerek endişeleri, endişeleri ve düşük morali dengeleyecektir. Çalışanlar böyle bir güven ortamında inisiyatif kullanmaya, önerilerde bulunmaya, görüşlerini paylaşmaya hazır olacak, risk almaktan çekinmeyecek ve katkılarını eksiksiz yerine getireceklerdir.
Günümüzde örgütlerin istikrarsızlığı ve öngörülemezliği nedeniyle, lider olarak yöneticiler ve çalışanları arasında güven inşası esasen gereklidir.
