Kolektif Güvenlik Anlaşması Örgütü (KGAÖ) Kazakistan’daki durum nedeniyle bu ülkeye asker göndermeye karar verdi.
Kolektif Güvenlik Antlaşması Örgütü ya da kısaca KGAÖ (İngilizce: Collective Security Treaty Organisation), 7 Ekim 2002 tarihinde altı Bağımsız Devletler Topluluğu ülkesi (Rusya, Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Belarus ve Ermenistan) tarafından kurulan hükûmetlerarası askerî ittifaktır.
Örgüt’ün temelleri 15 Mayıs 1992 tarihinde Özbekistan’ın başkenti Taşkent’te imzalanan Kolektif Güvenlik Antlaşması’na dayanmaktadır. Rusya’nın 7 Mayıs 1992’de Rusya Silahlı Kuvvetleri’nin kuruluşuna ilişkin yayınladığı bildiride BDT üyesi ülkeler ortak güvenlik antlaşması yapılmaya davet ediliyordu.
Ortak güvenliğe ilişkin Rusya’nın talebi doğrultusunda 15 Mayıs 1992’de Taşkent’te Devlet Başkanları Konseyi toplandı. Bu zirvede altı üye ülke (Rusya Federasyonu, Kazakistan, Kırgızistan, Özbekistan, Tacikistan ve Ermenistan) Kolektif Güvenlik Antlaşması (Taşkent Antlaşması)’nı imzaladılar.
7 Ekim 2002 tarihinde Belarus, Ermenistan, Kazakistan, Kırgızistan, Rusya ve Tacikistan devlet başkanları Taşkent’te Kolektif Güvenlik Antlaşması Örgütü’nü (KGAÖ) kurdular. İmza atan ülkeler, başka herhangi bir askeri ittifak ya da ülkeler grubuna dahil olamazlar. Bu ülkelerden herhangi birisine karşı gerçekleştirilen bir saldırı, tüm üye ülkelere gerçekleştirilmiş gibi karşılanır.
Kolektif Güvenlik Antlaşması Örgütü Amblemi
Mayıs 2007’de KGAÖ genel sekreteri Nikolay Bordyuja “KGAÖ açık bir organizasyondur. İran’ın birliğimize başvurması halinde, başvurusunu değerlendiririz.” açıklamasıyla İran’ın katılabileceğini belirtmiştir. Eğer İran katılsaydı eski Sovyetler Birliği ülkelerinden olmayan ilk üye ülke olacaktı.
28 Mayıs 2010 tarihinde Ukrayna Dışişleri Bakanı Kostyantin Hrişenko, Ukrayna’nın KGAÖ’ye katılmayı planlamadığını belirtti. 3 Haziran 2010 tarihinde Ukrayna Parlamentosu Ukrayna’nın herhangi bir askeri birliğe üye olmasını yasaklamış ancak askeri ittifaklarla iş birliği yapmasına izin vermiştir.
Örgütün Organları: Kolektif Güvenlik Konseyi, Dışişleri Bakanları Konseyi, Savunma Bakanları Konseyi ve Güvenlik Konseyi Sekreterleri Komitesi’dir. Örgütün daimi görevli organı ise Örgüt Sekreterliğidir. En yüksek karar organı “Konsey” olarak anılan Kolektif Güvenlik Konseyi’dir. Konsey Başkanlığı görevi ise, bir sonraki olağan toplantıya kadar konsey toplantısının yapıldığı ülkenin devlet başkanı tarafından yürütülmektedir.
Örgütün tüzüğünde organizasyonun amaç ve görevleri arasında uluslararası terörizmle ve diğer geleneksel olmayan tehditlerle mücadele kuvvetlerinin koordinasyonu ve birleştirilmesi hususunun bulunması prensip olarak önemlidir. Olası bir saldırı halinde üye devletler antlaşmanın 4. maddesine göre saldırgan güçlerin askerî harekâtlara son vermesini sağlamak için gereken önlemleri alacaktır.
Bu madde güvenliğin bütününü kastederek, bir üye devlete yapılan saldırının tüm üye devletlere yapılmış bir saldırı olarak değerlendirileceğine vurgu yapmaktadır. Bu maddeden dolayı KGAÖ, NATO karşıtı askeri yapı olarak görülmektedir. Güvenlik alanında çalışan AGİT, BM Güvenlik Konseyi Antiterör Komitesi, Avrasya Ekonomi Topluluğu, Şangay İşbirliği Örgütü, Bağımsız Devletler Topluluğu ve Uluslararası Göç Örgütü uluslararası kurum ve kuruluşları ile iş birliği kurmak için çalışmalar gerçekleştirilmiştir. Kolektif Güvenlik Antlaşması Örgütü’nün şekillenmesi ve gelişimindeki mantıksal adım, Kolektif Güvenlik Konseyi’nin kararına istinaden 2001 yılında “Kolektif Güvenlik Orta Asya Bölgesi Acil Müdahale Kolektif Gücü”nün kurulması olmuştur.
