Zamanında, gergin ve etik açıdan zengin bir yüksek teknoloji gerilim filmi.
Angela (Zoe Kravitz) Seattle’da geniş bir çatı katında yaşıyor. En popüler ürünü Kimi olan yüksek teknolojili bir şirkette çalışıyor. Ses kontrollü sanal asistan, ışıkları açmaktan bir müzik çalma listesi bulmaya, internette izlenmesi zor veriler aramaya kadar her şeyi yönetebiliyor.
Angela, sosyal bir yabancı, başkalarıyla çok az teması var ve izolasyonu COVID-19 tecritiyle daha da arttı. Bu yüzden günleri, fiziksel egzersiz makineleri aracılığıyla formda kalmak, annesiyle (Robin Givens) kısa ve rahatsız edici FaceTime sohbetleri, diş apsesinin acısıyla uğraşmak, üst kattaki inşaattan gelen gürültü ve erkek arkadaşıyla (Terry Hughes) takılmaktan ibarettir.
Görevi, kurulu Kimis’ten gelen ses akışlarını dinlemek, cihazın yanlış yaptığı müşteri isteklerini belirlemek ve yanlış anlaşılmayı düzeltmek için kod yazmak; Kimi, Angela gibi insanlar aracılığıyla öğrenebilir. Buna karşılık Angela ve şirket, dinledikleri insanlar hakkında çok şey öğrenebilir. Bir gün Angela, seste dövülen bir kadın veya devam eden bir cinayet olabilecek sesleri duyduğunda şok olur.
Kimi , yönetmen Stephen Soderbergh’in beş yıl içindeki yedinci uzun metrajlı filmi ve bir başka taze, düşündürücü, zamanında ve etik açıdan zengin bir drama. David Koepp’in senaryosu, Angela şirketin duyduklarını araştırmasını sağlamak için cesur bir girişimde bulunarak sokaklara çıktıkça yalın ve acımasızlaşıyor. Sorumlu denetçi (Rita Wilson), özellikle şirket borsada halka açılmak üzere olduğu için yetkilileri aramakta tereddüt ediyor. Ancak ne olduğunu öğrenmeye kararlı olan Kimi, FBI’a gitmeye karar verir. Çığlık atan kadınla kurduğu empati ve bağ duygusu, açık ve kalabalık yerlerden aşırı derecede korkmasıyla şiddetlenen bir anksiyete bozukluğu olan agorafobiden muzdarip olduğu gerçeği göz önüne alındığında daha da kahramanca.
Soderbergh ve Koepp, açgözlü şirket yöneticileri ve onların ahlaksız astları tarafından canlandırılan yüksek teknolojili bir dünyanın ikna edici bir portresini sunuyor. Gerilim ve paranoya hislerine ek olarak, Kimi benzeri cihazların sadece şimdi burada olmadığını, her geçen gün daha karmaşık hale geldiğini fark ediyoruz. Kapitalizmin ve mahremiyetin kaybının birleşimi başka türden bir cinayettir.
