Bir kefalet, alacaklılara ve mevduat sahiplerine borçlu olunan borçların iptalini gerektirerek başarısızlığın eşiğindeki bir finans kuruluşuna rahatlama sağlar. Kefalet, bir finans kurumunun vergi mükelleflerinin parasını finansman için kullanarak dış taraflar, tipik olarak hükümetler tarafından kurtarılmasını içeren kurtarma paketinin tam tersidir.
Bir kefalet, alacaklılara ve mevduat sahiplerine borçlu olunan borçların iptalini zorunlu kılarak başarısızlığın eşiğindeki bir finans kuruluşuna yardımcı olur.
Kefalet ve kurtarma, sıkıntılı durumlarda kullanılan çözüm şemalarıdır.
Kurtarma paketleri, alacaklıları kayıplardan korumaya yardımcı olurken, kefaletler alacaklıların kayıpları üstlenmesini zorunlu kılar.
Banka kurtarma paketlerinin bir sonucu olarak vergi mükelleflerinin üzerindeki yükün hafifletilmesine yardımcı olmak için dünyanın her yerinde kefalet ödemeleri düşünülüyor.
Kefaleti Anlamak
Kefalet ve kurtarmalar seçimden çok zorunluluktan doğar. Her ikisi de bir kriz anında kurumlara yardım etmek için seçenekler sunar. Kurtarma paketleri 2008 Mali Krizinde güçlü bir araçtı, ancak kurtarma paketlerinin de yeri var.
Sorunlu bir finans kuruluşundaki yatırımcılar ve mevduat sahipleri, bir kriz anında yatırımlarının veya mevduatlarının tam değerini kaybetme alternatifiyle yüzleşmektense, kuruluşu ayakta tutmayı tercih ederler. Hükümetler ayrıca bir finans kuruluşunun iflas etmesine izin vermemeyi tercih eder çünkü büyük ölçekli iflas piyasa için sistemik sorunların ortaya çıkma olasılığını artırabilir. Bu riskler, 2008 Mali Krizinde kurtarma paketlerinin kullanılmasının ve “başarısız olamayacak kadar büyük” kavramının yaygın reformlara yol açmasının nedenidir.
Kefalet İçin Gereksinimler
Çoğu yatırımcı kurtarma paketlerine ve bunların kullanımlarına aşina olsa da, kurtarma işlemleri aynı zamanda ekonomistlerin bir oyunudur. Avrupa, en büyük zorluklarının birçoğunu çözmek için bunları dahil etti. Uluslararası Ödemeler Bankası (BIS), Avrupa Birliği’ndeki entegrasyonlara odaklanarak kefaletlerin nasıl kullanılabileceği hakkında da açıkça konuştu. Bu senaryolarda, tam bir devlet kurtarmasının olası olmadığı durumlarda kefaletler kullanılabilir.
Tipik olarak, kefalet ödemeleri üç nedenden biriyle başlatılır:
Bir finans kurumunun çöküşünün sistemik bir sorun yaratması pek olası değildir ve “batamayacak kadar büyük” sonuçlardan yoksundur.
Hükümet, kurtarma paketi için gerekli mali kaynaklara sahip değil.
Çözüm çerçevesi, tahsis edilen vergi mükelleflerinin fonlarının sayısını azaltmak için bir kefaletin kullanılmasını şart koşuyor.
ABD’deki mevduat sahipleri, her banka hesabını 250.000$’a kadar sigortalayan Federal Mevduat Sigorta Kurumu (FDIC) tarafından korunmaktadır. Bir kefalet senaryosunda, finansal kurumlar yalnızca bir müşterinin 250.000 bakiyesini aşan mevduat miktarını kullanır.
Kefaletin Gerçek Dünyadan Örnekleri
Kıbrıs ve Avrupa Birliği kararları, eylem halindeki iki kefalet örneği sunuyor.
Kıbrıs Deneyi
2008’deki Büyük Durgunluk sonrasında kamuoyu kurtarma paketleri konusuna aşina olurken, 2013 yılında Kıbrıs’ta hükümet yetkililerinin bu stratejiye başvurmasıyla kurtarma paketleri dikkatleri üzerine çekti. The National Herald’da tartışıldığı gibi, sonuçlar, Bank of Cyprus’ta sigortasız mevduat sahiplerinin (Avrupa Birliği’nde 100.000 avrodan fazla mevduatı olan kişiler olarak tanımlandı) mevduatlarının önemli bir bölümünü kaybetmeleri oldu.
Karşılığında, mevduat sahipleri banka hissesi aldı. Ancak, bu hisse senetlerinin değeri mudilerin çoğunun kayıplarına eşit değildi.
Avrupa Birliği
2018’de Avrupa Birliği, kefaletleri çözüm çerçevesine daha geniş bir şekilde dahil etmeye bakmaya başladı. Uluslararası Ödemeler Bankası’ndan Fernando Resoy, IADI-ERC Uluslararası Konferansı’nda yaptığı konuşmada kefalet planlarını tartıştı. Avrupa Birliği’nde, potansiyel olarak hem kurtarmaları hem de kurtarmaları içerecek yeni bir çözüm çerçevesi düşünülüyor. Kefaletler, bir kararın ilk aşamasında yer alacak ve kurtarma fonları kullanılabilir hale gelmeden önce belirli bir miktarda fonun silinmesini gerektirecektir.
