Arka Uç Oranı: Tanım, Hesaplama Formülü, Vs. Başlangıç aşaması
Arka Uç Oranı Nedir?
Borç-gelir oranı olarak da bilinen arka uç oranı, bir kişinin aylık gelirinin ne kadarının borç ödemeye gittiğini gösteren bir orandır. Toplam aylık borç, ipotek ödemeleri (anapara, faiz, vergiler ve sigorta), kredi kartı ödemeleri, nafaka ve diğer kredi ödemeleri gibi giderleri içerir.
Arka Uç Oranı = (Toplam aylık borç gideri / Brüt aylık gelir) x 100
Borç verenler, ipotekleri onaylamak için bu oranı ön uç oranıyla birlikte kullanır.
KIRILMA Arka Uç Oranı
Arka uç oranı, ipotek sigortacılarının müstakbel bir borçluya borç vermeyle ilişkili risk seviyesini değerlendirmek için kullandıkları bir avuç ölçümden birini temsil eder. Borçlunun gelirinin ne kadarının başka birine veya başka bir şirkete borçlu olduğunu gösterdiği için önemlidir. Bir başvuru sahibinin maaş çekinin yüksek bir yüzdesi her ay borç ödemelerine gidiyorsa, iş kaybı veya gelir azalması ödenmemiş faturaların aceleyle birikmesine neden olabileceğinden, başvuru sahibi yüksek riskli bir borçlu olarak kabul edilir.
Arka Uç Oranını Hesaplama
Arka uç oranı, borçlunun tüm aylık borç ödemelerinin toplanması ve toplamın borçlunun aylık gelirine bölünmesiyle hesaplanır.
Aylık geliri 5.000$ (yıllık 60.000$ bölü 12) olan ve aylık toplam borç ödemesi 2.000$ olan bir borçluyu düşünün. Bu borçlunun arka uç oranı %40’tır (2.000$ / 5.000$).
Genel olarak, borç verenler %36’yı geçmeyen bir arka uç oranı görmek isterler. Bununla birlikte, bazı borç verenler, kredisi iyi olan borçlular için% 50’ye varan oranlar için istisnalar yapmaktadır. Bazı borç verenler, ipotek onaylarken yalnızca bu oranı dikkate alırken, diğerleri bunu ön uç oranıyla birlikte kullanır.
Arka Uç ve Ön Uç Oranı
Arka uç oranı gibi, ön uç oranı da ipotek yüklenicileri tarafından kullanılan başka bir borç-gelir karşılaştırmasıdır, tek fark, ön uç oranının ipotek ödemesi dışında hiçbir borcu dikkate almamasıdır. Bu nedenle ön uç oranı, yalnızca borçlunun ipotek ödemesinin aylık gelirine bölünmesiyle hesaplanır. Yukarıdaki örneğe dönersek, borçlunun aylık 2.000 $’lık borç yükümlülüğünün ipotek ödemesinin bu miktarın 1.200 $’ını oluşturduğunu varsayalım.
Borçlunun ön uç oranı, o halde (1.200$ / 5.000$) veya %24’tür. %28’lik bir ön uç oranı, ipotek şirketleri tarafından uygulanan ortak bir üst sınırdır. Arka uç oranında olduğu gibi, belirli borç verenler, özellikle borçlunun iyi kredi, güvenilir gelir veya büyük nakit rezervleri gibi diğer hafifletici faktörlere sahip olması durumunda, ön uç oranında daha fazla esneklik sunar.
Arka Uç Oranı Nasıl İyileştirilir?
Kredi kartlarını ödemek ve finanse edilen bir araba satmak, bir borçlunun arka uç oranını düşürmesinin iki yoludur. Başvurulan ipotek kredisi bir yeniden finansman ise ve evin yeterli özkaynağı varsa, diğer borcu nakit çıkışı yeniden finansmanla birleştirmek arka uç oranını düşürebilir. Bununla birlikte, borç verenler nakit çıkışlı yeniden finansmanda daha fazla riske maruz kaldıklarından, yüksek riski telafi etmek için faiz oranı genellikle standart oranlı vadeli yeniden finansmana göre biraz daha yüksektir. Buna ek olarak, birçok borç veren, borçlunun bakiyesini yeniden doldurmasın diye, ödenmekte olan borç hesaplarını kapatması için nakit çıkışı yeniden finansmanında dönen borcu ödemesini şart koşar.
