Arjantin Cumhuriyeti, Güney Amerika’da bulunan bir ülkedir. Komşuları: Batı’da Şili; Kuzeyde Bolivya ve Paraguay; Kuzey-Doğu’da Brezilya; Doğu’da Uruguay ve Atlantik Okyanusu. Ülke, ülkenin başkenti olan yirmi üç il ve özerk şehir olan Buenos Aires’e bölünmüştür. 2.780.400 km2’lik bir kara alanını kapsayan Güney Amerika’daki en büyük ikinci ülkedir. Rio de la Plata ve Güney Atlantik Okyanusu üzerindeki kıyı sınırı 5.117 km’dir. Arjantin’in nüfusu 2019 yılında 45,1 milyondur.
Ana jeopolitik müttefikler: Brezilya, Şili, Peru, Çin, Rusya, Cezayir, Fransa, İtalya.
Muhalifler: Birleşik Krallık.
Ulusal çıkar alanı: Latin Amerika, Güney Atlantik.
Etno-sosyoloji: Arjantin’de nüfusun, çoğunluğu İtalyan ve İspanyol etnik kökenliler olmak üzere çeşitli Avrupalılar %79’unu, yerli etnik kökenliler %18’ini ve Afrika etnik grupları %4,3’ünü oluşmaktadır. İspanyolca ülkenin resmi dilidir, ancak altı ana lehçesi vardır. Arjantin, çoğunlukla Suriye ve Lübnan kökenli önemli bir doğrudan Arap ve kısmi Arap kökenli nüfusa da ev sahipliği yapıyor. Ülkedeki Asya nüfusu, daha yaşlı bir Japon topluluğuna rağmen, çoğu Çin ve Kore kökenli olan yaklaşık 180.000 kişiyi barındırmaktadır.
Dini Yapı: %76,5 Katolik, %11,3 Agnostik ve Ateistler, %9 Evanjelik Protestanlar, %1,2 Yehova Hristiyanlığı, %0,9 Mormonlar; %1.2 Ortodoks Hıristiyan, İslam, Yahudilik ve Budizm.
Ülke İçi Politik Şema: Ülkenin içindeki iki ana siyasi güç neoliberaller ve muhafazakarlardır. Her ikisi de Peronizm’den (kurucusu Juan Domingo Peron’un adını taşıyan ulusal egemenlik ideolojisi) etkilenmiştir. Neoliberal grup, ABD ve ulus ötesi örgütlerle yakın ilişkiler kurmaya odaklanırken, muhafazakarlar da politik ve ekonomik kalkınma için eşsiz bir yol arıyorlar.
Jeoekonomi: Arjantin, Mercosur bölgesel ticaret bloğunun kurucu üyesidir (diğer üyeler: Brezilya, Paraguay, Uruguay ve Venezuela). Ayrıca Aregintina, OEI, CELAC ve UNASUR’un kurucu ortağıdır. 90’lı yıllarda ülke IMF reformlarından derin etkilendi. 2000’li yıllarda ekonomide yükseliş yaşandı, ancak Cristina Kirshner’in ikinci döneminde, ulusötesi neoliberal kampın aktif baskısı ve etkisiz politikalar nedeniyle düşüş yaşadı. Yüksek enflasyon, 90’lı yıllardan beri Arjantin ekonomisinin sorunudur. Ülke, zengin doğal kaynaklardan oluşan ihracata yönelik tarım sektörüne sahiptir.
Ekonomik Ürünler: Ekonominin önde gelen hacimlerine göre sektörler şunlardır: Gıda işleme, içecekler ve tütün ürünleri; motorlu taşıtlar ve otomobil parçaları; tekstil ve deri; rafineri ürünleri ve biyodizel; kimyasallar ve farmasötikler; çelik, alüminyum ve demir; endüstriyel ve tarım makinaları; ev aletleri ve mobilya; plastikler ve lastikler; cam ve çimento.
Jeostrateji: Arjantin dış politikalarını müdahale etmeme, kendi kaderini tayin etme, uluslararası işbirliği, silahsızlanma ve çatışmaların barışçıl yollarla çözülmesi ilkelerine dayandırıyor. 2002’den beri ülke Latin Amerika entegrasyonunda kilit rolünü vurgulamaktadır. 2012 yılında Arjantin, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nde iki yıl daimi olmayan bir pozisyona seçildi ve Haiti, Kıbrıs, Batı Sahra ve Orta Doğu’daki operasyonlarına katıldı.
Kültürel Yapı: Arjantin Kültürü, yerli unsurların güçlü etkisine sahip olan (çoğunlukla İspanyol ve İtalyan başta olmak üzere İngiliz, Fransız ve Alman) melez bir kültürdür. Afrika kültürlerinin de bulunduğu eşsiz Arjantin kültürü, “çok yüksek” derecesine sahip en yüksek İnsani Gelişme Endeksi olan ülkedir.
Ulusötesi Organizasyonları: Arjantin, G-15 ve G-20’nin bir üyesidir. Aynı zamanda Birleşmiş Milletler, Dünya Bankası, Dünya Ticaret Örgütü, Mercosur, Güney Amerika Ülkeleri Birliği (UNASUR), Latin Amerika ve Karayip Devletleri Topluluğu (CELAC) ve İbero-Amerikan Devletleri Örgütü’nün (OIA) kurucu üyesidir.
